DİĞER BULUNTULAR

Dünyanın farklı yerlerinde farklı zamanlarda bulunmuş insana "Nasıl Yani" dedirtecek inaılması güç buluntu ve metaryeller

ASHOKA SUTUNU

12°56'37.26"N 77°35'6.81"E

Antik bir metalürji harikası arıyorsak , Hindistan'a Delhi'ye gitmemiz yeterlidir . Çünkü Ashoka Sütunu oradadır ; boyu 23 m. çapı 40 cm. , ağırlığı 6 tondur . İşlenmiş demir şaft olan sütunun , kaynakla birleştirilmiş disklerden yapıldığı belirlenmiştir .
Bir iddiaya göre , m.s. 413'te ölen Kral II. Chandra Grupta'nın mezar taşıdır . Böyle olsa dahi , sütunun 1500 yıldan beri aynen kaldığı ve hiç bozulmadığı gerçeği değişmeyecektir . Sütunun yüzeyi yumuşak ve prinçle kaplı izlenimini vermektedir , hava koşullarından etkilendiğini gösteren birkaç iz bu kaplama yüzeyde görülebilir . 1600yıllık süreç içerisinde , Hint yağmur ormanlarına , muson ikliminde , sert rüzgarların ve yüksek nemli ısının altında eşdeğer bir demir kütlesinin paslanıp , çürümemesini düşünmek ancak bir hayaldir.
Demir yapımı ve paslanmaya karşı korunma teknikleri bilindiği kadarıyla ancak 5. yüzyıldan sonra geliştirilmeye başlanmıştır ama bu bilgi Ashoka Sütunun'da geçerli değildir . Bu garip sütunu yapan gizemli metalürjistler kimlerdir ve onların uygarlıklarına ne oldu ?

ALİMİNYUM  KEMER TOKASI

31°20'26.53"N 119°49'23.60"E

Kemer tokası 1952' de Çin'in Jiang-su Eyaletindeki Yixing Şehrindeki ingyi Ortaokulu bir spor sahası inşası sırasında teadufen keşfedildi. Mezarın tarihi Jin Hanedanlığı'na tarihleniyor ve şans eseri orada oturan kişinin adı bir yazıtla belirlendi. M.S. MS 300'lü yillarda Tibetliler arasında savaşırken ölen General Zhou Chou'ydu bulunan kemerin tokasi, yüzde 85 oraninda alüminyumdan yapilmistı. Kemer, muhtemelen şimdi çürümüş deriye tutturulmuş 'yaklaşık' (?) Yirmi parça metal içeriyordu ve bunlardan dördü neredeyse saf alüminyumdan yapılmıştı. Alüminyum doğada tek başına bulunmaz Avrupalıların bu yararlı maddenin nasıl elde edileceğini anlamaları on dokuzuncu yüzyılın başlarına kadar sürdü ve o zaman bile üretilen alüminyum saf olmaktan uzaktı.Çinli tarihçiler anlaşılır bir şekilde şaşkına dönmüşlerdi Aldatmaca olmadığı varsayılırsa, Çinlilerin Avrupalılardan 1.500 yıl önce alüminyum elde etmeyi biliyor olamaları. Ama Nasıl ???

Alüminyumun 1825 yılında H. Cr. Tarafından bir laboratuvarda keşfedildiği bilinmektedir. Oersted. Endüstriyel üretimi ancak keşfedildikten sonra ve 19. yüzyılın sonunda, 1883'te elektroliz yoluyla mümkün olmuştur.

 

AİUD KAMASI

46°18'39.80"N 23°43'44.46"E

‘Aiud Kaması’ olarak adlandırılan bu metal parça Romanyanın Aiud şehrine 2 km mesafede yerin 35 metre altında mamut kemiklerinin bulunduğu bir tabakada ele geçirildiği iddia edilmektedir. Mamutların 33 milyon yıl önce yeryüzünde görülmaya başlandığı ve 11 bin yıl önce ortadan nesillerini tükenmiş olması bu cismi olağandışı yapmaktadır. Cluj-Napoca Arkeoloji Enstitüsü tarafından incelenen metalin 12 ayrı elementten oluştuğu ve üzerinin okside olmuş alüminyumla kaplı olduğu rapor edildi. Alüminyumun üretimi 1808 yıllarına kadar mümkün olmamıştır.Alüminyumun üretemi için ancak yüksek fırınlarde elde edilebilecek ısılar gerekmekte ve laboratuvar ortamında bir takım kimyasal işlemler uygulanmaktadır

Mamut kemikleri ile beraber aynı katmanda bulunan bu kama en az 11 bin yaşında olmalıdır. Araştırmayı yapan bilim adamları cismin bir çekiç başını anımsattığına vurgu yapmaktalar. Bazıları ise bunu bir iniş takımının ayaklarına benzetmekteler. İkinci görüşü savunanlar metalin eski devirleri ziyaret eden bir uzay gemisinden veya zaman makinesinden düştüğü konusunda nerede ise hem fikirler

cismin bir kama, çekiç başına benzese de öyle olamadığına inanmaktayız. Bu parça bir uzay gemisi veya yolcu taşıyan aracın iniş takım ayağı da olamayacak kadar zayıf metallerden yapılmıştır. Ancak dikkatlice resme bakılırsa bunu bir çekiç başı değil tank paleti gibi bir dişli sisteminin bir dişi olduğu anlaşılmaktadır. Eğer buluş gerçekse (ki sergilenmiyor olması akla iki şeyi getirmektedir; bunlardan biri haberi asparagas olması, diğeri ise cismin klasik tarihleme kalıplarına uymayan milyonlarca cisimden bir olmasıdır) bizim Mars aracı Spirit’in bir benzeri on binlerce yıl önce dünyada geziniyor demektir

 

BALLBEK TAŞLARI

33°59'57.34"N 36°11'59.95"E

Lübnan 'ın Ballbek şehri yakınlarındaki işlenmiş dev kaya blokları. Bu taşlar binlerce yıl öncesinde buraya getirilmişti. Resimde gördüğünüz parça 1050 ton ağırlıkta ve 25 metre uzunluğundadır. Bu " momolit " takma adlı yekpare blok dünya üzerindeki işlenmiş en büyük taş bloktur. Soru şu: Bu taşları kimler ve nasıl buraya getirebilmişti ?

 

BRONZ DİŞLİLER

Peru'daki bronz dişliler. Modern dişlilerden farkı yok gibi. Tek farkları bu dişlilerin binlerce yıl önce yani çok uzun zaman önce yapılmış olmaları.

 

 

BUFALO KAFATASI

:  60°41'51.46"N 115°36'11.07"E

 

Bu 12.000 yıllık Bufalo  kafatası iskeleti Yakutistan'ın Batısında Lena nehri yakınlarında bulunmuştur.Fosil araştırmacılarına  göre, hayvanı vuran kafatasındaki küçük ve muntazam deliği o zamanlar yaşaması muhtemel insanların yapabileceği basit taş uçlu mızrağın açması imkansızdır.Bazı araştırmacılara göre bu deliği ancak ateşli bir silahtan atılan bir mermi açmış olabilir.Ve hiç kuşkusuz bizon kadar eski bir yaradır yani daha sonradan iskelete yapılan bir atış değildir kesinlikle. .Araştırmalar yarayı alan hayvanın bir müddet daha yaşadığını göstermiştir.Kafatası halen Moskova Paleantoloji Müzesinde sergilenmekte ve gizemini koruyacağa da benzemektedir.

200 MİLYON YILLIK AYAKABI İZİ

39°16'7.65"N 114°58'34.43"W

Bu ayakkabı izi fosili, Nevada'nın Pershing İlçesi, Fisher Canyon'daki bir kömür damarında keşfedildi. Bu kömürün yaşı yaklaşık 200 milyon yıl! Ve bunun, şekli sadece modern bir ayakkabıyı andıran bir tür hayvanın fosili olduğunu düşünmeseniz de, fosilin yakından incelendiğinde, şeklin çevresinde çift sıra dikilmiş dikiş izlerinin açıkça görülebildiği ortaya çıkar. Yaklaşık 13 numara ve topuğun sağ tarafı soldan daha aşınmış görünüyor. Bu, erkeklerin en az 200 milyon yıl önce ayakkabı giydiği anlamına geliyor. Bu, insanların yanında ayakkabı izleri olan fosilleri ilk buluşları değil. Trilobitin 280 milyon ile 320 milyon yıl önce var olduğu biliniyor. 25 Ocak 1927'de, Albert E. Knapp adlı amatör bir jeolog, bir yığın gevşek kayanın arasında tepede duran fosili fark ettiğinde kanyondaki küçük bir tepeye iniyordu. Onu aldı ve yanında eve götürdü. Daha yakından incelendiğinde Knapp, "Bu, bir ayakkabının topuğundan emilerek topuğun dengesinden çıkarılan bir tabakadır, kaya o sırada plastik haldedir." Ayakkabı izi harika bir koruma durumundaydı - topuğun kenarları kesilmiş gibi pürüzsüz ve yuvarlaktı ve sağ tarafı soldan daha aşınmış görünüyordu - bu da sağ ayağa giyildiğini düşündürüyordu. Ancak Knapp'ın gerçekten şaşırtıcı bulduğu şey, topuk izinin oluşturulduğu kayanın, keşfetmekte olduğu kanyon tepeleri boyunca bir kuşaktan geçen 225 milyon yıllık Trias kireç taşı olmasıydı. Kaya daha sonra Rockefeller Vakfı'nda Knapp'ın analizini onaylayan uzman bir jeolog tarafından incelendi. Fosildeki boşluklar boyunca çok küçük cıva sülfit kristallerinin varlığı da fosilin çok eski olduğuna tanıklık ediyordu. Bununla birlikte, asırlık topuk baskısıyla ilgili gerçek sürpriz, mikrofotoğraflar derinin çift sıra dikişle dikildiğini ortaya çıkarana kadar gelmedi, ipliklerin kıvrımları çok fark edilebilir. Topuğun dış kenarı boyunca bir çizgi izledi ve ikinci çizgi, bir inçin üçte biri kadar içeri doğru tam olarak paralel oldu. Araştırmacıları şaşırtan şey, bu çift dikişin, 1927'de fosil baskının keşfedildiği ayakkabıcılarınkinden çok daha küçük ve işçilikte daha rafine bir iplik ile yapılmış olmasıydı. Maymunların evrimleşmesinden milyonlarca yıl önce yeryüzünde zeki insanlar olduğuna dair bu kanıt karşısında Darwinci teori ne oluyor? Ayakkabı izi taşıyan fosiller, Darwin’in evrim teorisine doğrudan bir meydan okumadır. Medeniyetimizden önce en az bir medeniyet dönemi olduğunu belirtiyorlar

 

ÇEKİÇ

30°40'37.00"K 99°34'35.00"B

Tahta sap ve demir tokmaktan oluşan bu çekiç, 1936'da Teksas'ta 400-500 milyon yıllık bir kayanın içine gömülü olarak bulundu. Modern bir aletin tarih öncesi bir kaya kütlesinin içine nasıl girdiği bir yana,çekiçte kullanılan demirin günümüz demirlerinden bile saf olması bilim adamlarını hayrete düşürdü.

 

DİNAZOR HEYKELLERİ

20° 1'0.00"N 100°41'60.00"W

1945 yılında Waldemar Julsrud adlı deneyimli bir arkeolog El Toro dağı ( Meksika ) eteklerinde gömülmüş vaziyette kilden yapılmış küçük heykelcikler buldu. Daha sonra El Tro şehri yakınlarında ve şehrin diğer tarafında Dağ yakınlarında poselenden yapılmış 33.000 'den fazla heykelcik bulundu.
Buluntular Chupicuaro , klasik kültür öncesine aitti. (M.Ö. 800 'den M.Ö. 200 'e kadar olan dönem) Bulunan heykelcikler , 65 milyon yıl önce yok oldukları düşünülen çeşitli türlerdeki dinozorları kusursuzca tasvir ediyordu. Modern bilim döneminde, neye benzedikleri ancak çözümlenen tarih öncesi bu yaratıkları ,nasıl olduda böyle eski bir uygarlık kusursuzca sanat eserlerine yansıtabilmişti ? İnsan görmeden tasvir edemez.

 

 

DENİZ KABUĞUNDAKİ YÜZ

Üzerinde oyularak yapılmış, tam gelişmemiş olsada rahatlıkla farkedilen bir insan yüzü bulunan bir deniz kabuğu. Bu buluntu 1881 yılıında jeolog H. Stopes tarafından rapor edilmiştir.Yapılan testler sonucunda, oyma işleminin kabuklu henüz yaşarken yani fosilleşmeden önce yapıldığı ortaya çıkmıştır.Bu deniz kabuğu Pliocene devrine ait ve 2 milyon yıllıktır.

DİŞ DOLGUSU

 

İtalya'nın Trieste kentinde bulunan Uluslararası Teorik Fizik  Merkezi'nden Claudio Tuniz, yeni üretilen X ışını görüntüleme aracını kullanarak  yaklaşık 100 yıl önce Slovenya'daki Lonche köyü yakınlarında bulunan fosilleşmiş  bir çene kemiğini incelediklerini belirtti.Bölgede bulunan en eski insan kemiklerinden biri olan ve Trieste  kentindeki bir müzede saklanan çene kemiğinin 24-30 yaşlarındaki bir erkeğe ait  olduğuna işaret eden Tuniz, çene kemiğinin incelenmesi sırasında köpekdişlerinden  birinde olağandışı bir maddeye rastladıklarını söyledi.        
Dişin yüksek çözünürlüklü ve üç boyutlu görüntüsünü elde ettiklerini  ifade eden Tuniz, dişte uzun dikey bir kırık saptadıklarını ve dentin tabakasına  ulaşmak için diş minesinde geniş bir kavite açıldığını belirlediklerini ifade  etti.Kavite ile kırığın üst kısmının bir maddeyle kusursuz bir biçimde  doldurulduğuna dikkati çeken Tuniz, kızıl ötesi spektroskopi ile yapılan  incelemelerde dolgu malzemesi olarak balmumunun kullanıldığını ortaya  çıkardıklarını belirtti.Tuniz, bal ve propolis içeren balmumunun antibakteriyal ve enfeksiyon  giderici özelliklere sahip olduğunu, diş dolgusu olarak kullanılmasının Cilalı  Taş Devri insanları arasında ileri tıp bilgisine işaret ettiğini söyledi.        
Tuniz, "Tarih öncesi topluluklar hakkında ne kadar çok şey öğrenirsek,  ulaştıkları nokta bizi o kadar şaşırtıyor. Günümüzde ancak ileri teknoloji  kullanarak yapabildiğimiz bazı şeyleri onlar ilkel yöntemlerle başarmışlar"  dedi.          

 

EL VE PARMAK

4°43'38.20"K 74° 4'42.91"B----------------------------79°49'23.80"K 91°16'12.26"B

Kolombiya , Bogota yakınlarında bulunmuş bir insan eli fosili. Fosilleştiği kayanın yaşı 100 - 130 milyon yıldır. Yani , fosilde o kadar sene önce meydana gelmiştir.

HAVAN

36°39'38.00"N 118°28'25.00"W

1877 yılında Montezuma tünel şirketinin bir tünel çalışması sırasında 50 milyon yıl eski olan bir lav akıntısının içinde bir tokmak ile bir kap bulundu.( Table dağı - California) Tomak yaklaşık 30 cm uzunluğunda ve kap ise 10 cm çapındadır. Bu buluntudan şu sonuç çıkıyor: 50 milyon yıl önce yanardağdan fışkıran lavlar sel olup akarken bu tokmak ile kap oradaydı ve ikiside lavın içinde gömülü kaldılar. 50 milyon yıl önce ???? !!!!

MİNİK CİSİMLER

65°37'13.17"N 60° 7'8.18"E

Alışıldık olmayan bu spiral cisimler 1991 - 1993 yılları arasında Rusya'daki Ural dağlarının doğusunda bulunan küçük bir dere olan Kozhim.da bulunmuşlardır. Boyları en fazla 3 mm. olan bu cisimlerden (inanılmaz ama) 0,003 mm. olanlarıda bulunmuştur. Büyük olanları bakırdan , küçük ve çok küçük olanları ise çok ender rastlanan "tungsten" ve "molybdenum" maddelerinden yapılmıştır. Mikroskopla yapılan incelemeler sonucunda spiraller kusursuz bir biçimde "altın oran" tekniğiyle yapılmıştı. Dahada şaşırıcı olan şey ise: bütün bilimsel incelemelerin gösterdiği gibi bu cisimlerin yaşlarının 20.000 ile 318.000 yıl arasında değiştiğidir. Bu yaş farkı cisimlerin bulundukları derinliğe göre değişmektedir.

 

METAL DİSK

 

Bugün resmi bilim, açıklamasını yapamayacağı benzersiz gerçeklere ve eserlere sahiptir. Ya da belki bu açıklamalar birine uymuyor mu? Ancak, pek çok arkeolojik buluntunun da gösterdiği gibi, uzak ve çok olmayan zamanlarda medeniyetimizin en yüksek gelişme düzeyine sahip olduğunu varsaymaya çalışırsak, bu güne kadar bilim tarafından erişilebilir değil, kendisi, aynı zamanda gezegenimiz. Böyle bir artefakt DISCO COLGANTE. Bu eser, Peru'nun başkenti Lima'daki Rafael Larco Herero Arkeoloji Müzesi'ndedir. Güney Amerika. Artefakt, ortasında kesikler ve kalınlaşma olan bir disktir. Giden yay şeklindeki ışınlar sektörlere ayrılır. Bu eserin tarihlemesi yoktur, ancak 16. yüzyıldan kalma İspanyol döneminden önceki yani Mochik kültürüne ait Kolomb dönemine kadar seramiklerin bulunduğu salonda yer almaktadır. Bu kültür, Peru kıyılarında birinci yüzyıldan sekizinci yüzyıla kadar vardı. Şaşırtıcı bir şekilde, bu eser bir galaksi şekline benziyor. Diskin şekli bir sarmal galaksiye karşılık gelir. Ve disk ışınlarından birinin üzerindeki işaret bile Güneş Sistemimizin Samanyolu galaksisindeki konumu hakkındaki modern fikirlerle uyumludur. Tesadüf mü değil mi? Gerçek şu ki, modern bilim adamları, merkezindeki bir sarmal galaksideki bir kalınlaşmayı ancak yakın zamanda düzeltebildiler. Ve burada, Kolomb öncesi dönemde, insanlar galaksilerin yapısını zaten biliyorlardı. Ancak en ilginç şey, galaksinin kollarını ve merkezini (kalınlaşan) aynı anda görmenin imkansız olmasıdır. Yani galaksiyi dışarıdan ve farklı açılardan değerlendirmek gerekir. Yani galaksinin kolları yukarıdan görülebiliyor ve tamamen farklı bir açıdan kalınlaşıyor. Öyleyse eski Kızılderililer, Güneşimizin galaksideki yerini ve galaksinin şeklini nereden biliyorlardı? Sonuçta, bu tür gözlemler modern astronomi bilgisi ve yüksek teknolojili aletler gerektirir. Peki bilim bize ne söyleyecek? Belki de bilgiyi, gerçekleri, eserleri bir araya getirmenin ve uygarlığımızın tarihini varsayımlar ve teorilere değil, gerçeğe dayalı olarak inşa etmenin zamanı gelmiştir?

 

NEANDERTAL ADAMI

14°25'56.85"S 28°26'33.16"E

Londra'daki doğal tarih müzesinde Paleolitik dönemden kalma 38.000 yıllık bir neanderthal adamına ait bir kafatası bulunmakta. Bu kafatası 1921 yılında şimdiki Zambia 'da bulunmuştur ve sol tarafında yaklaşık 2 cm' lik bir delik bulunmaktadır. Yapılan incelemede deliğin bir ok yada mızrak tarafından açılmadığı anlaşılmıştır çünkü deliğin kenarlarında mikroskobik düzeyde dahi en küçük bir çatlak yoktur yani delik sesten hızlı bir cisim tarafından açılmıştır. Deliğin karşı yani çıkış noktası parçalanmış veya kırıktır, bu da kafatasının içerden dışarıya doğru patladığını göstermektedir yani özetle bu tür bir delik izi ancak bir tüfek atışı sonucunda açılabilir.Ateşli silah uzmanlarına göre bu tarih öncesi kurban kasıtlı bir atışla yani çok yüksek bir silahın kurşunuyla öldürülmüştür ama bu silahı on binlerce yıl öncesinde kullanan kimdi ? iki varsayım var; kafatası sanıldığı kadar eski değildir yani ortada ciddi bir bilimsel yanılgı vardır yada belli deliğin nedeni başkadır.Ama bu Paleotik kafatası 1.820 metre derinlikte kaya blokları içinde bulunmuştur yani çok eskidir. Peki ama 38.000 yıl önce kim barut kullanıyordu ? Elbetteki taş devri insanı değil, öyle ise  bir başka ırk vardı yada başka dünyadan gelen birileri vardı ama uzayı aşan bir zeka barutlu tüfek mi kullanıyordu?...Acaba deliğin nedeni bir lazer ışını olabilirimi? yoksa aramızda veya geleceğimizde, Neanderthal insanı avcılığına meraklı zaman yolcularımı var? sonuçta soru şudur; o tüfeği yada her neyse kim taşıyordu ?

 

 

ROKET MOTORU

Bu da Azteklerden kalma bazalttan yapılmış bu heykel, şu anda Meksikadaki Ulusal Müzede sergileniyor. Bir roket motorunun nerdeyse tüm detaylarını sergiliyor ve aynı zamanda da Vandaki heykelciğin arka kısmındaki motora çok benziyor.

 

TANK RESİMLERİ Mİ ?

Britanya Müzesi'nin zemin katındaki tablolardaki Babil ve Asur devrinden kalan kabartmalarda yer alan cisimlerin, tanka benzediklerine ben de dikkat ettim. Arke­ologlara göre, kent duvarlarını yarmaya yarayan savaş şahmerdanları idî bunlar. Dört nesne, bu kalın kütükten «şahmerdan» yaklaşımından soğutmuştur beni:
Bu şahmerdan denilen nesneler, söz konusu kavramdan her ne anlıyor iseniz, askerler tarafından taşınır, kendi kendilerine, hele yokuş yukarı hiç hare­ket edemezlerdi. Taşıyıcılar ok ve taşlara karşı koru­nuyor olsalar bile, hiç değilse, ayaklarının gözükmesi gerekirdi. Değişik biçimde hareket ettirilen bir şahmerdanın da altındaki tekerlekli bir vasıtayı mutlaka görmemiz  gerekir. Öyleyse bu nesneler nasıl nakledilmiştir?

Şahmerdanın, duvar veya kuleye temas ettiği zaman, belirli bir etki meydana getirebilmesi için, mutlaka dik açı ile vuruş sağlaması gerekmektedir. Tama­men yukarı doğru yöneltilmiş şahmerdanlar,

pratikte hiçbir yarar ifade etmemektedir. Bu yoldan sağlanmış bir kinetik enerji, neticesiz kalmaktadır. Bu pozisyon­daki bir şahmerdanın, saldırıda bulunduğu yüzeyle teması, ya devrilmesine ya da en azından at gibi şaha kalkmasına yol açacaktır.
Resimlerden birinde gözüken ikiz şahmerdan ise, pratikte tamamen yararsızdır. İkili şahmerdan ile duvara bindirecek olursanız, vuruş gücü yarıya inecektir. Ne var ki, bu işin yapıcıları, iki şahmerdanı uygun görmüşler ve uçlarını yukarı doğru çevirmişler. Son olarak, ama en önemsiz olmayan noktaya gelelim. Şahmerdan neden bir kuleye ihtiyaç göster mistir, nerede görülmüştür? Bu ikili şahmerdan örneği daha çok mevcuttur bana Eriha kentine yapılan saldırıda rastladığımız cinsten bir tür akustik toplan olup olmadıklarını düşün dürdü:

«...kavim boru sesini işittikleri zaman... duvar olduğu yere çöktü, ve herkes kendi önüne doğru olarak kavim şehre çıktı...»
- Tevrat, Yeşu 8, 20 -

300 MİLYON YILIK DİŞLİ ÇARKI

53°44'15.50"N 91° 4'34.27"E

2013 senesinin ilk aylarında oldukça ilginç bir haber yayınlanmıştı. Türkiye’de “tüm bilinenleri alt üst edecek bir keşif!” başlığıyla yapılan bu habere göre 300 milyon yaşında olan bir dişli çarkın keşfedilmesiydi. 300 milyon sene evvel bir dişli çarkı yapabilecek bir insan yaşamadığına göre, elbette bunu direk Dünya Dışı Varlıklarla ilişkilendirenler oldu.

Vladivostok’da yaşayan Dmitry adında bir kişi Khakakis bölgesinde bulunan Chernogorodskiy madeninde bir parça kömürün içinde ilginç bir şey keşfetti, ardından da biyolog Valery Brier ve Primorye bölgesindeki bilim insanlarıyla iletişime geçti. “The Voice Of Russia” adındaki uluslar arası Rus yayın hizmetine göre bu kömürün yaşı 300 milyon yıldır ve uzmanlar da içinde bulunan garip metal cismin de o kadar yaşlı olabileceğini söylüyor. Aynı yayın hizmetine göre jeologlar bu metal objesini incelediklerinde hafif ve yumuşak olduğunu ve %98 alüminyum ile %2 oranında magnezyumdan olduğunu keşfettiler. Böylelikle bu da objenin aslında “doğal” değil de “yapay” olduğu sonucuna varılmasına sebep olunmuştur.

 

 

Henüz ortada kesin sonuçlar yok iken bazı kaynaklarda Rus bilim insanlarının bu garip nesnenin “doğa tarafından oluşamayacağını” söylediklerini belirtmesine rağmen farklı kaynaklarda da aynı Rus bilim insanlarının kesin sonuçlara varmadan evvel araştırmaya devam edilmesi gerektiğini söyledikleri belirtilmiştir. Her türlü bu haberi duyan halk işin içinde “Uzak geçmiş, kafası karışık bilim insanları, uzaylılar” gibi şeylerin olduğunu duyunca her türlü bu gizemli objenin insan-yapımı olmayacağı sonucuna çoktan varmıştır. Sebebi de basittir: Çünkü doğal görünmüyor.

Peki doğal görünmeyen her eski şey illa Dünya-dışına mı aittir? Yanıtımız “hayır”. Özetle, 300 milyon yıllık kömürü kazmak için kullanılan aletlerden birinin küçük bir parçası kopup içinde sıkışmış olabilme ihtimaline sahiptir ve böyle bir şey birçok kez yaşanabilir. Ancak durum böyle olmasa bile, bu illa metal objenin Dünya-dışı olduğunu da göstermemektedir, bu sebeple “Uzaylılar yaptı” bir cevap sunmaktan öte onlarca soruyu da beraberinde getirmektedir.

ŞİST DİSKİ

29°53'2.00"N 31°13'8.00"E

Sakkara'da 1936 yılında Mısır bilimci Brian Walter Emery Nil Deltası girişinde, Memphis’in batısında bulunan Firavun, Adjuib’in oğlu Prens Sabu’nun mezar kazıları sırasında, sıra dışı disk biçimli bir nesne ile karşılaştı. Dairesel yapısı, burgulu iç parçaları ve kırılgan yapısı ile oldukça sıra dışı olan bu disk biçimli nesne görenleri hayrete düşürmüştür. Şist Diski adı verilen ve ne olduğu nasıl yapıldığı anlaşılamayan bu nesne oracıkta keşfedilmeyi bekler vaziyette durmaktaydı adeta.
Şist Disk’i adı verilen bu ilginç disk ismini Yunanca’daki “Bölmeli” kelimesinden almıştır. Prens Sabunun mezar odası ulaşılması oldukça güç bir biçimde tasarlanmıştı. Mezar odasına inen bir merdiven yoktu ve her yer tavan dahil tamamen kum ve taş damarlardan oluşuyordu. Odaya inildiğinde etrafta çakmaktaşı, bıçak, oklar, birkaç bakır araç ve kase parçaları ile doluydu.
Birinci Hanedan dönemine ait olan bu gizemli diskin yaşının yaklaşık (M.Ö - 3000) li tarihlere dayandığı anlaşılmıştır. Üzerinde yapılan incelemelerde “orta dereceli metamorfik kayaların oyulması ile elde edildiği görülmüştür. Fizyolojik yapısında “mika, klorit, talk, hornblend ve grafit gibi lameller gibi minerallere rastlanmıştır.
Kazı alanında çok sayıda mezar nesneleri ortaya çıkarmasına rağmen Emery’nin asıl dikkatini çeken bu sıra dışı biçimli nesne olmuştur.
Mezar kazısı sırasında bulunan bu disk biçimli nesnenin boyutu yaklaşık 61 cm genişliğinde, ortasında bulunan dairesel çıkıntının yüksekliği 10.6 cm dir. Çok hassas bir biçimde çok kırılgan bir kayadan oyulmuştur.
Biçim olarak üç parçalı ve sarmal "kürek" benzeri eğrilerden meydana gelmektedir. Bu üç sarmalın etrafı dairesel bir çemberle çevrelenmiştir. Görünüşü ilk bakışta bir araba jantını yada bir araba direksiyonunu çağrıştırmaktadır. Merkezindeki çıkıntıda dairesel bir delik açılmış, sanki ortasına bir mil parçasının monte edilmesi için özellikle oyulmuş gibi durmaktadır.
Bu detay bize, orta kesimindeki bu oyuğun daha karmaşık bir mekanizmanın sadece ufak bir parçası olduğu izlenimini vermektedir. Bazı bilim çevreleri bu sıra dışı nesnenin bir tür tekerlek olduğunu iddia etseler de bu tezi çürüten en önemli bilgi yine tarihin ta kendisinden gelmektedir. Çünkü Antik Mısır’da tekerlek ilk defa M.Ö :1.640 yılında Orta İmparatorluğu'nun sonlarına doğru Prens Sabu’nun Hicsos’un işgali sırasında atlı savaş arabalarının kullanımı sırasında ortaya çıkmış ve kullanılmıştır. Fakat bu nesne 1400 yıl kadar öncesine aittir. Bu tarihleme doğru ise böyle bir tekerlek kullanımı söz konusu bile olamaz.
Bir kısım bilim çevresi ise bu ince işçilik ve büyük bir teknoloji gerektiren bu nesnenin tütsülük yada bir tür aydınlatma için kullanılan bir çeşit şamdan olduğunu düşünmektedirler.
Günümüz bir çok bilim adamı ise bu nesneyi yakından incelemiş ve bu nesnenin NASA’nın kullandığı uzay roketlerinde bulunan bir tür ateşleyici sistemin bir parçasına çok benzediğini tespit etmişlerdir. Fakat buna rağmen bile bu 3 bölmeli disk’in tam olarak ne olduğu şuan bile anlaşılabilmiş değildir.